Cud nad Wisłą. Bitwa Warszawska 1920
W 1917 roku Polska odzyskała niepodległość po ponad stu latach rozbiorów. Czasy jednak nie były spokojne i zaledwie dwa lata później miał nastąpić potężny sprawdzian dla nowych struktur państwowych oraz całego społeczeństwa. Na Polskę uderzyła armia Bolszewików, lecz potężna mobilizacja Polaków pozwoliła na wystawienie ponad milionowej armii, natomiast planowanie strategiczne polskich dowódców umożliwiło wielkie zwycięstwo.
Kontruderzenie Marszałka Piłsudskiego
Bitwę można podzielić na kilka epizodów, a jej działania rozgrywały się na przestrzeni 450 km. Początkiem bitwy był atak wojsk sowieckich na Warszawę, świetnie zaplanowana obrona miasta pozwoliła na odparcie tego natarcia. W innych rejonach rysowała się jednak znaczna przewaga agresorów. Przełomowym zdarzeniem było wyprowadzenie przez Józefa Piłsudskiego kontruderzenia znad Wieprza. Od tego czasu siły polskie zaczęły odnosić coraz większe sukcesy, aż do ostatecznego wyparcia wrogiej armii z terenów Polski.
Dzisiejszy odbiór bitwy
Obecnie Bitwa Warszawska uważana jest za jedną z najważniejszych bitew w historii świata. Polacy zatrzymali nawałę bolszewików, prących do podbicia całej Europy. Należy odnotować, że państwa europejskie były wówczas umęczone dopiero zakończoną Pierwszą Wojną Światową, nie dysponowały więc wystarczającymi siłami do obrony swoich granic. Niestety wiedza o bitwie oraz jej znaczeniu jest niewielka, nie tylko w zachodnich społeczeństwach, ale także wśród Polaków.
Stanisław Stroński ukuł popularne do dziś określenie „Cudu nad Wisłą”, podkreślające ciężką sytuację, w jakim wówczas znalazło się ledwie odrodzone państwo polskie, umniejszające jednak wysiłkowi organizacyjnemu Polaków. Natomiast profesor Lech Wyszczelski proponuje używanie nazwy „Bitwa na przedpolach Warszawy”.
