Maria Skłodowska-Curie – wynalazczyni i pierwsza kobieta z Noblem
Polska uczona na emigracji
Maria Salomea Skłodowska urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie w rodzinie nauczycieli wywodzących się z drobnej szlachty. Naukę pobierała w gimnazjum, a po jego ukończeniu przez wiele lat była pedagogiem. W 1891 roku wyjechała do Paryża gdzie do 1894 roku studiowała na kierunku Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego w Sorbonie. W jednym z laboratoriów poznała swojego męża, osiem lat starszego francuza, Piotra Curie. Małżeństwo znalazło wspólny język właśnie w dziedzinie fizyki oraz chemii, które pokochali i poświęcili im całe swoje życie.
Pierwsza kobieta z Noblem
Maria Skłodowska-Curie ma na swoim koncie dwie nagrody Nobla oraz wiele wynalazków, co w czasach jej życia budziło niemały podziw. Nie bez znaczenia jest również fakt iż Polka jest pierwsza kobietą, która otrzymała to zaszczytne wyróżnienie. Pierwszą nagrodę otrzymała w 1903 roku. Był to Nobel w dziedzinie fizyki otrzymany wspólnie z mężem Piotrem. Nagroda ta była uhonorowaniem ich długoletniej pracy nad promieniotwórczością i początkiem niezwykłej kariery Skłodowskiej-Curie. Od tego czasu była zapraszana na wszelkie możliwe uczelnie i odczyty, gdzie otrzymywała wyróżnienia i honorowe tytuły. Dobrą passę przerwała tragiczna śmierć Piotra w 1906 roku. Aż rok zajęło Marii pogodzenie się z jego odejściem, w końcu jednak postanowiła dokończyć wspólne badania samodzielnie. W 1911 roku otrzymała drugą Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii. Odkryła bowiem nowy pierwiastek o nazwie rad, który znalazł swoje zastosowanie w onkologii i leczeniu raka szyjki macicy. Po otrzymaniu drugiej nagrody stała się aktywną uczestniczka konferencji i spotkań międzynarodowych, w tym słynnej konferencji Solvaya.
Śmierć i choroba popromienna
Zamiłowanie Marii do nauki i ciągła praca z niebezpiecznym materiałem były bezpośrednią przyczyna jej śmierci w4 lipca 1934 roku. W wyniku kilkudziesięciu lat pracy z radem i jonizacją Skłodowska-Curie zachorowała na chorobe popromienną, której skutkiem była ostra białaczka i śmierć. Uczona została pochowana razem z ukochanym mężem w Paryżu.
